«از زبان یک زن»

من یه زنم.
تو یه خونواده مذهبی بزرگ شدم،
با روسری‌ای که همیشه از روی اجبار، نه انتخاب، روی سرم بود.
با دنیایی که به من یاد داد:
زن باید صبور باشه، زن باید ببخشه، زن باید بمونه.

موندم.
تا وقتی که فهمیدم با موندنم دارم خودمو نابود می‌کنم.
رفتم.
و حالا دارم از نو می‌سازم.
تو غربت، تو تنهایی، تو درد،
اما با سر بالا.

این صدای منه.
صدای زن ایرانی که دیگه نمی‌خواد بترسه،
دیگه نمی‌خواد بسازه،
اگه قراره ویران شه!