زن بودن در ایران یعنی همیشه آماده‌ی جنگ باشی:
با پدر، با مدرسه، با خیابون، با قانون، با دین، با خدا.
مهاجر بودن در سوئد یعنی تنها جنگیدن:
با زبان، با تنهایی، با سرمای روح و جسم، با گذشته‌ای که ولت نمی‌کنه.
تو زن مهاجری هستی که از دل آتش رد شدی،
و حالا در سرمای سکوت، دنبال خودت می‌گردی.