مهاجرت، یک جنگ ناتمام

وقتی اومدم سوئد، فقط کشورمو ترک نکردم.
خودمو ترک کردم.
همونی که تو ایران ساخته بودن رو کندم انداختم دور:
دختری که همیشه «باید» بود، همیشه مطیع، همیشه تو سایه.
یاد گرفتم حرف بزنم، یاد گرفتم انتخاب کنم، یاد گرفتم بجنگم برای چیزی که می‌خوام.
اما هیچ‌کس نگفت اینجا هم باید تنها بجنگم…
…با زبان، با سرما، با سیستم، با بی‌کسی.