وقتی یه زن ایرانی مهاجرت می‌کنه، فقط کشورش رو عوض نمی‌کنه.
داره زخم‌هایی رو با خودش میاره که هنوز در حال خون‌ریزی هستن.
زخمی از تحقیر شدن، دیده نشدن، ساکت شدن، محدود شدن…
و حالا باید توی یه کشور جدید، با زبانی که بلد نیست، بدون خانواده، بدون پشتوانه، با همه‌ی این زخم‌ها راه بره…
.و بجنگه تا بتونه دوباره خودش رو بسازه و خودش باشه